Ik snap hoe dit voelt. Je durft jezelf niet meer aan te kijken in de spiegel. Vergelijkt jezelf met anderen die zo een mooie en volle bos haar op hun hoofd hebben. Je denkt voortdurend dat mensen naar je staren. Je durft geen activiteiten meer ondernemen, voelt je angstig en blijft liever op de achtergrond.

Je checkt om de zoveel tijd of er een plekje bijgekomen is of hoe groot het nu al geworden is. Bij elk haartje die je tegenkomt schiet je instant in paniek dat het weer zover is. Het zorgt voor zoveel spanning en onzekerheid. Je beseft dat je hier geen controle op hebt.

Je trotseerde elke behandeling, had steeds weer hoop om dan te moeten beseffen dat het toch niet aanslaat. Je bent radeloos en voelt je alleen. Weet dat je jou zo niet langer hoeft te voelen.

De maatschappij creërt een beeld dat haar hebben normaal is en dit zo hoort te zijn om je bvb vrouwelijk te kunnen voelen. Maar ook met een kaal koppie kan je heus nog sexy zijn. Het gaat erom hoe je jou aan de binnenkant voelt want dat straal je uiteindelijk uit naar de buitenkant.

Je hoeft dit niet alleen te doen. Ja het kan maar dat zal een proces van lange adem zijn. Laat mij jou grootste supporter zijn. We kijken samen naar wat je nodig hebt en wat je graag wilt bereiken. Kom terrecht in een community van allemaal gelijkgestemden. Wat je vraag of zorg ook is na 30 jaar ervaring met Alopecia voelt coaching bij mij als thuiskomen.

Gun jezelf de liefde en aandacht naar waar het zo hunkert. De eerste stap begint bij jezelf. Bij jezelf terug graag zien. Wil jij rust ervaren, meer zelfvertrouwen krijgen en je innerlijke kracht terugvinden? Dan moedig ik jou aan actie te ondernemen en aan de slag te gaan met mijn coachingstrajecten.